آموزش بغل کردن نوزاد

یکی از تجربه‌های شیرین مادر شدن برای همه خانم‌ها بغل کردن نوزاد در طول روز یا پیش از خواب است. بوی نوزاد تازه به دنیا آمده و آن پوست نرم و موهای لطیفش آدم را ترغیب می‌کند تمام روز بغلش کند. با بزرگ شدن کودک مرحله کشف دنیا شروع می‌شود. در کنار همه این موارد […]

آنچه خواهید خواند...

یکی از تجربه‌های شیرین مادر شدن برای همه خانم‌ها بغل کردن نوزاد در طول روز یا پیش از خواب است. بوی نوزاد تازه به دنیا آمده و آن پوست نرم و موهای لطیفش آدم را ترغیب می‌کند تمام روز بغلش کند. با بزرگ شدن کودک مرحله کشف دنیا شروع می‌شود.

در کنار همه این موارد آغوش گرفتن نوزاد یا بغل کردن نوزاد یک تمرین رایج در شکل‌گیری کف لگن نوزاد است که به طور ویژه برای تقویت عضلات کف لگن و عضلات عرضی شکم او توصیه می‌شود.

مطالعات نشان می‌دهد در آغوش گرفتن نوزاد بسیاری از جنبه‌های سلامت عاطفی را تقویت می‌کند و از افزایش اکسی‌توسین تا بالاتر رفتن عزت نفس همه این موارد را پوشش می‌دهد. یک آغوش با احساس واقعی دستگاه عصبی نوزاد را آرام می‌کند، احساس تنهایی او را کم کرده، ترس آن را کاهش داده، تنش را می‌خواباند و قدردانی را نشان می‌دهد. به همین دلیل وقتی درباره آموزش بغل کردن نوزاد حرف می‌زنیم در واقع داریم درباره یک مهارت روزانه صحبت می‌کنیم که اثر واقعی بر بدن و روان دارد.

روش درست بغل کردن نوزاد

آموزش بغل کردن نوزاد فقط یک توضیح کلی نیست و پشت آن نکته‌های ساده و علمی وجود دارد که کیفیت آغوش گرفتن نوزاد را بالا می‌برد.

بغل قلب به قلب

وقتی آغوش گرفتن نوزاد طوری باشد که قلب‌ها روبه‌روی هم قرار بگیرند اثر بیشتری روی بدن می‌گذارد. این تماس نزدیک تعادل بدن را برای مقابله با استرس بهتر کرده و به تقویت دفاع طبیعی کمک می‌کند. اگر دنبال روش درست و صحیح بغل کردن نوزاد هستید حالت قلب به قلب را حتما در نظر بگیرید.

بغل شش ثانیه‌ای

برای به‌حداکثر رساندن شادی، بغل کردن نوزاد را ناگهانی قطع نکنید و بگذارید حدود شش ثانیه در آغوش شما بماند. شاید طولانی به نظر بیاید اما یک در آغوش گرفتن طولانی پیام عمیق‌تری را به نوزاد منتقل می‌کند. وقتی دیگر بچه‌ها‌یتان کوچکتر هستند، اگر با هم بحثی داشته باشند ممکن است که از آنها بخواهید همدیگر را بغل کنند.

به مرور زمان شاید حس کنید که این آغوش‌ها اجباری شده است. پس قانون را عوض کنید و بگویید باید آن‌قدر همدیگر را بغل کنند تا بخندند. جالب است که وقتی این‌قدر نزدیک می‌شوید دیگر نمی‌توانید عصبانی بمانید. آغوش‌های طولانی اختلاف‌ها را به خنده تبدیل می‌کند.

هشت بغل در روز

از صبح‌ها و شب‌ها شروع کنید؛ آغاز و پایان روز و زمان‌هایی که نوزادان آرام هستند و فرصت خوبی برای در آغوش گرفتن آنها است. در طول روز هنگام دیدار و خداحافظی آغوش را تکرار کنید. مثلا وقتی کودک به مدرسه می‌رود یا برمی‌گردد. هر زمان روی کاناپه نشسته‌اید هم فرصت خوبی است.

همین موارد سهم روزانه در آغوش گرفتن کودک را کامل می‌کند. این رویکرد همان چیزی است که در تکنیک‌های بغل کردن نوزاد به دنبالش هستیم تا هشت بغل در روز را بسازیم.

چرا بغل کردن نوزاد ضروری است؟

بغل کردن نوزاد تنها یک نمایش محبت نیست. این کار بر رشد جسمی، عاطفی و شناختی کودک اثرهای گسترده دارد. پژوهش‌ها تأیید دارند که آغوش گرفتن منظم و آگاهانه نوزاد فواید فیزیولوژیک و روانی بسیاری دارند و از رشد عصبی و عاطفی کودک حمایت می‌کند.

فواید تماس بدنی و پیوند عاطفی

تماس بدنی نزدیک مثل در آغوش گرفتن، اکسی‌توسین را بالا می‌برد که به آن هورمون عشق و دلبستگی می‌گویند. اکسی‌توسین در تنظیم و کاهش استرس نقش دارد و فرآیندهای رشدی مانند رشد مغز و توانایی‌های درک را تقویت می‌کند. برای کودک آغوش هم آرامش می‌آورد و هم پایه‌ای است برای شکل‌گیری روابط سالم و مهارت‌های اجتماعی در سراسر زندگی که باید کسب کند.

فواید فیزیولوژیک بغل کردن نوزاد

آغوش گرفتن نوزاد برای ثبات عملکردهای حیاتی مثل تنظیم دما، ضربان قلب و تنفس اهمیت دارد. تماس نزدیک می‌تواند سیستم ایمنی کودک را تقویت کرده و با کاهش کورتیزول به کاهش استرس کمک کند. نتیجه این کار کاهش خطر عفونت و کاهش تنش در نوزادان است.

فواید روانی آغوش گرفتن

بغل کردن نوزاد به هوش هیجانی و مهارت‌های اجتماعی او کمک می‌کند. کودک با دریافت توجه و محبت یاد می‌گیرد احساس‌ها را بشناسد، به آنها پاسخ مناسب بدهد و حس امنیت و اعتماد او نسبت به والدین و محیط تقویت می‌شود.

نکته مهم دیگر زمان‌بندی آغوش آگاهانه توسط خود کودک است. نخستین تلاش‌ها در ماه‌های اول ناخودآگاه است. بر اساس گزارش پژوهشگران در این خصوص، کودکان معمولا در حدود نه ماهگی و گاه تا یازده ماهگی تمایل آگاهانه به آغوش گرفته شدن نشان می‌دهند.

اگر کودکی پس از یک‌سالگی از آغوش گرفتن با مادر یا پدر دوری کند بهتر است با متخصص مشورت شود. تجربه‌های منفی مربوط به ارتباط بدنی در نوزاد می‌تواند سبب اکراه از آغوش گرفته شدن شود و کودک برای پرهیز از تکرار تجربه ناخوشایند از بغل دوری کند.

کودک چگونه بغل کردن را یاد می‌گیرد؟

آغوش‌ها از همان بدون تولد به رشد عاطفی کمک می‌کنند چون همان زمان نخستین رابطه‌ها با والدین شکل می‌گیرد.

رفتارهای محبت‌آمیز از سوی والدین باعث می‌شود کودک امنیت بیشتری حس کرده و پیوند میان او و خانواده قوی‌تر شود. نوزاد با تقلید یاد می‌گیرد؛ از لحظه تولد با یادگیری و تکرار کارهای اطرافیان محیط را می‌شناسد. وقتی می‌بیند مادر و پدر مدام او را بغل می‌کنند، این عمل را با حس خوشایند پیوند می‌دهد و کم‌کم خودش هم ابراز محبت می‌کند.

یکی از مهم‌ترین پایه‌های رشد عاطفی کودک، شکل‌گیری دلبستگی است. این دلبستگی با تماس پوست با پوست میان نوزاد و مادر در لحظه تولد شروع شده و در دوران شیردهی به دلیل زمان زیادی که کودک در آغوش مادر یا پدر می‌گذراند قوی‌تر می‌شود.

 توجه محبت‌آمیز به کودک کمک می‌کند راه‌های جدید تعامل اجتماعی و عاطفی را یاد بگیرد و در زندگی روزمره به اعتماد به نفس و احساس امنیت برسد.

بغل کردن بیست‌ثانیه‌ای هر روز چه اثری برای کودک دارد؟

گذاشتن زمان برای یک آغوش گرم بیست‌ثانیه‌ای هر روز می‌تواند برای تو و کودکت فواید بسیاری داشته باشد. آغوش‌ها به رشد سالم مغز و بدن کمک می‌کنند چون نوزادان و کودکان خردسال برای رشد به تحریک‌های حسی گوناگون نیاز دارند و تماس پوست با پوست یکی از بهترین راه‌ها است.

آرام کردن قشقرق

نوزادان در ماه‌های اول زندگی خود هنوز تنظیم هیجان را یاد می‌گیرند و ممکن است دچار انفجارهای هیجانی شوند. آغوش در این لحظه‌ها به آرام‌سازی کمک می‌کند و نشان می‌دهد در موقعیت‌های دشوار کنارشان هستید. بغل کردن نوزاد در زمان قشقرق و شلوغی خانه به معنای تسلیم نیست بلکه از برخورد شدید هیجانی جلوگیری می‌کند و استرس را پایین می‌آورد.

افزایش تاب‌آوری

در شرایط پراسترس خانواده آدرنالین و کورتیزول بالا می‌رود. اگر مدیریت نشود می‌تواند بر سلامت روان و جسم اثر منفی بگذارد. آغوش‌های طولانی نوزاد با بالا بردن اکسی‌توسین می‌توانند این هورمون‌های استرس را متعادل کرده و به تاب‌آوری کمک کنند.

پوشش دادن موارد مربوط به سلامت

ترشح اکسی‌توسین هنگام آغوش می‌تواند با کاهش التهاب به تقویت سیستم ایمنی کمک کند و شانس مقابله با ویروس‌ها را بالاتر ببرد.

تقویت پیوند والد و کودک

ابراز محبت بدنی پیوند میان تو و کودک را عمیق‌تر می‌کند. این پیوند بر اعتماد، کاهش ترس و استحکام رابطه اثر دارد و برای هر دو طرف سودمند است. از نخستین باری که کودک را بغل می‌گیرید این پیوند شکل می‌گیرد و در طول کودکی تکامل پیدا می‌کند.

همه فواید بیان شده مربوط به آغوش‌های خواسته و خودآگاه است ولی از طرفی آموزش احترام در این خصوص به کودکان هم مهم است. این که یاد بگیرند چگونه در صورت نخواستن آغوش با مودبانه نه گفتن از مرزهای خود مراقبت کنند یک مهارت ارزشمند است.

برای بهره بیشتر در خصوص بغل کردن نوزاد دفعه بعد که او را بغل می‌کنید تا بیست بشمار تا تاثیر بی‌نظیر این کار را در آینده لمس کنید. می‌توانید کودک خردسال یا پیش‌دبستانی تان را هم تشویق کنید با شما بشمارد.

نکات مهم در بغل کردن نوزاد

  • صبح‌ها بعد از بیدار شدن یک آغوش آرام برای نوزاد بسیار اهمیت دارد. این کار ضربان روز نوزاد را تنظیم می‌کند و نمونه‌ای از بهترین زمان بغل کردن بچه است.
  • هنگام بازگشت به خانه یک آغوش به معنای خوش‌آمدگویی با نوزاد خود داشته باشید. این آغوش روحیه نوزاد را نرم کرده و می‌تواند ارتباط بهتری با فرد وارد شده به خانه برقرار کند.
  • قبل از خواب یک آغوش طولانی‌تر داشته باشید. این کار برای خواب عمیق‌تر نوزاد مفید است و مصداق روشن بغل کردن کودک قبل از خواب است.
  • اگر اختلافی بین کودکان در خانه پیش آمد قانون بغل تا خنده را اجرا کنید. این راهکار ساده تنش را می‌خواباند.
  • در وقت‌های نشستن کنار نوزاد زیر بازو بگیرید را بگیرید و در بازه زمانی توضیح داده شده فرزند خود را بغل بگیرید.
  • حتما دستتان را پشت سر و گردن نوزاد بگذارید و آن را محکم محار کنید زیرا او هنوز برای نگه داشتن خودآگاه بسیار ضعیف است. در زمان بغل کردن نوزاد صورت به صورت شده، با او سینه به سینه شده و حالت بغل قلب به قلب با او ایجاد کنید.

نتیجه‌گیری

آموزش بغل کردن نوزاد هم به معنای یادگیری تمرین آغوش گرفتن نوزاد برای سلامت او است و هم به معنای در آغوش گرفتن کودک برای رشد سالم مغز و بدن آن است. آغوش گرفتن منظم نوزاد می‌تواند استرس را پایین بیاورد، سیستم ایمنی را تقویت کند، تاب‌آوری را بالا ببرد و پیوند امن میان کودک و والد را محکم کند.